#4 – Koud hè!

27-29 mei
Was het afgelopen dagen al bepaald geen korte-broeken-weer, deze dagen was het vooral koud, winderig en de lucht is zwanger van de buien. Leve het regenpak! Overdag wordt het maximaal 11 graden en ‘s nachts zakt het kwik naar een graadje of 3 – 4. Alvast een voorproefje voor het uiterste noorden?

De koude harde poolwind waait vanuit het noorden en dat is helaas net de richting die we op moeten. Een geluk dat we in Scandinavië rijden. Bijna elke camping is voorzien van een verwarmd keukentje, waar je niet alleen een potje kunt koken, maar ook lekker kunt zitten. Normaal gesproken al fijn, maar met deze koude een geschenk.

‘s Nachts houden de donzen slaapzakken ons warm en overdag duiken we een spaarzaam supermarktje of motel in om wat door te warmen. Een campingeigenaar verzuchtte al: “Het is het slechtste voorjaar sinds jaren”.

Beren
Op een van de campings kregen we een onscherpe ansichtkaart met een jonge beer erop. “Deze foto is hier maar twee kilometer vandaan gemaakt” zei de trotse campingeigenaar: “Ze zitten hier veel”. Marja trok wit weg. “Ze zijn erg schuw, ze kunnen mensen ruiken van twee kilometer afstand en dan gaan ze er vandoor”. Dat laatste hoorde Marja niet meer. Dat wordt voorlopig ff niet wildkamperen, dacht ik.

Bij Stoten, net over de grens in Zweden stuiten we op een klein skigebied. De paar skihellingen zijn nog een beetje besneeuwd. In de bermen langs de weg ligt zwerfafval, wat na het smelten van de sneeuw weer tevoorschijn komt. Ik krijg sterk de neiging om te gaan gaan rapen. Blikjes en plastic flesjes leveren hier statiegeld op en kan bij iedere supermarkt in een automaat ingeleverd worden. Daarna wordt het gerecycled. In Noorwegen krijg je nog wat meer geld voor een leeg blikje en dan liggen er simpelweg minder op straat.

Over blikjes gesproken. Het is opvallend dat er karrenvrachten vol blikjes frisdrank worden meegenomen uit de supermarkten, terwijl er ook literflessen zijn. Waarom is ons een raadsel, maar binnenkort hopen we dit op te lossen.

Gravel
We komen terecht op de route die we grotendeels willen volgen naar het topje van Europa: The European Divide Trial. Het is de recente, enorm lange offroad route geïnspireerd op de The Great Divide Mountain Bike Route in de USA, die start in Canada en loopt langs de Rocky Mountains tot de grens met Mexico. Onze route loopt van het zuidelijkste puntje in Portugal tot in de buurt van de Noordkaap. Soms volgt deze hier smalle mountainbike paden, maar meestal gravelwegen, die tot nu toe redelijk te befietsen zijn. Het fietst nog rustiger dan asfaltwegen en geeft je meer het gevoel in de natuur te zijn. Wanneer het te zwaar is, of niet goed mogelijk met onze vakantiefietsen, pakken we een asfaltweg.

Het blijft uitkijken geblazen

Leuk voor thuis zo’n sneeuwscooter

Advertentie