#11 – De Lofoten

28 juni – 2 juli.

“Hé, pssst, do you want to buy some Snus. Real good Snus?” Het klinkt als een door de Taliban geteelde hasj-soort, maar het is gewoon tabak met lekkere smaakjes in kleine theezakje gerold, die je vervolgens onder je bovenlip stopt. Een typische Noorse of Zweedse verslaving. Het geeft urenlang nicotine af via de slijmvliezen. De zakjes worden nu verpakt in gezellige ronde blikjes. Vroeger gebruikten vissers en werklui deze vorm van tabak, dan konden ze gewoon werken zonder last te hebben van sigaretterook. Tegenwoordig gebruiken ook jongeren deze nicotinebommetjes, die in de rest van Europa overigens verboden zijn.

Wow!
Met een veerdienst, die voor fietsers steeds gratis zijn komen we aan op de eilandengroep de Lofoten. De zon schijnt bij uitzondering uitbundig, het is dik boven de twintig graden en mijn Teva’s komen voor het eerst, na 5 weken, ergens diep uit een fietstas. Het voelt helemaal vreemd.
De eilanden zijn beroemd vanwege de overweldigende natuur, de ruige spitse bergen, fjorden en meren. Het is net alsof we in een natuurfilm fietsen. Helaas is dit bij half Europa bekend, waardoor het er vrij druk is met campers en huurauto’s. Op de doorgaande E10 is het vervelend rijden met zoveel verkeer, maar de andere wegen zijn rustiger. Op veel plekken staan bordjes dat je er niet mag kamperen of dat een weggetje privé is. Kennelijk worden ze in het hoogseizoen helemaal overspoeld door toeristen. Op het meest verre eiland zijn pittoreske vissersdorpjes, weliswaar niet meer in gebruik. Omdat we niet meer verder konden fietsen pakten we maar de vier uur lange veerboot naar Bodø terug naar het vasteland.

Stokvis
Vooral op de Lofoten en ook wel noordelijker zie je grote houten rekken waar kabeljauw gedroogd wordt tot stokvis. Dat kan goed in dit koude klimaat, zonder dat de vis verrot. De vis wordt kneiterhard en kan veel langer worden bewaard. De Vikingen hadden dit al bedacht en dat was reuze handig bij hun lange scheepsreizen, naar bijvoorbeeld Dorestad (Wijk bij Duurstede). Voor consumptie moet de vis eerst gebeukt en daarna dagenlang worden geweekt om het vlees weer zacht en eetbaar te maken. Helaas zijn bijna alle vissen al van hun stokken gehaald en hangen er soms nog wat lugubere vissenkoppen. Het vangseizoen is ook al in februari. Stokvis wordt veel gegeten in onder andere Portugal, waar het Bacelhau heet en sterk gezouten is. De stokvis is belangrijk voor de Noorse economie.

Mee-eters
Op een van de campings ontmoeten we de 37-jarige Zweedse pechvogel Peter. Zijn auto stopte er plots mee en hij veroorzaakte een file van een kilometer op de E10. De reparatie gaat hem een slordige € 1.000 kosten. Hij at met ons mee, want de meeste van zijn spullen lagen nog in de auto die bij de garage staat. We bespraken an passant de mogelijke toetreding van Zweden tot de NAVO, het Amerikaanse verkiezingssysteem en het opnemen van de vele vluchtelingen door Zweden.

Piet, de bezwete, druistige en gepensioneerde fietser uit Venray, met sterk Brabants accent en dito steunkousen, at ook een keer gezellig mee. Ook hij had een verhaal. Hij kwam de keuken binnen gestoven na een lange rit van 161 km. Hij had onenigheid gehad met zijn Duitse fietsmaat, waarmee hij al vier weken optrok. De bom was gebarsten en hij wilde zoveel mogelijk bij hem vandaan zien te komen. Hoewel hij geen woord Engels sprak en een paar woorden Duits kon hij zich toch overal prima redden, ook bij zijn eerder fietstochten door Europa.

Geen nieuws
Ik fiets al zo’n drie weken rond zonder dat ik enig nieuws lees. De NOS-app is verwijdert. Misschien is intussen een vliegtuig neergestort, speelt Thierry Baudet weer een van zijn politieke spelletjes of is de kat van de buren weggelopen. Ik weet het gewoon niet en mis het eigenlijk ook niet. Het is wel even lekker rustig zo.

Sykehus
Vanwege familie-onderzoek spoorden we in Gravdal het ziekenhuis op waar Wim en Mariet in 1970(!) een paar jaar hadden gewerkt en waar nicht Marit is geboren. Misschien een idee om het vaker te doen, ze hebben ook gewerkt in Nepal, Oeganda en Ethiopië. Best aardig om eens naar toe te fietsen.

De rekken met stokvis…koppen

Een pakhuis vol!

De meeuw van Ballstad

Een bakkie in het filmdecor

Uitzicht op het oude vissersdorp Reine

Hamnøy

Het bijzonder rustige Nordland ziekenhuis

Advertentie