Al vanaf kind af aan is door mijn ouders de liefde voor het fietsen bijgebracht. Mijn moeder fietste naar winkels in de wijde omtrek om de koopjes buit te maken. Later begreep ik pas dat ze een hekel had aan autorijden. De vakanties die ik me kan herinneren speelde de fiets een cruciale rol. Werd eerst de vouwwagen ergens opgezet, vandaar uit werd de omgeving in dagtochten uitgekamd. Nederland, Duitsland en Denemarken. We waren er trots op dat we drie weken zonder de auto te gebruiken vakantie hadden gevierd. Oké, toegeven. Een keer werd de auto gebruikt om opa en oma van het station in Bergen op Zoom te halen. Maar ja, die kon je ook moeilijk achterop nemen. Zeker als je bedenkt hoe mijn opa er toen uitzag.
Fietsvakanties
Ook toen ik zelf op vakantie ging werden het fietsvakanties langs jeugdherbergen met een aantal vrienden van de MTS naar Frankrijk en een tocht door het regenachtige Engeland. Nadat Marja in mijn leven was gekomen werd er naast rugzakvakanties ook menig keer gefietst. Later als gezin ondernamen we tochten met onze zoon Freek en Thijs door Nederland maar ook naar Paris, Skagen en Praag. Toen we trots op het eindepunt de Champs-Élysées stonden zei ik tegen Freek: “Wanneer jij 18 bent gaan we door Amerika fietsten”. “Dat is goed pap” :zei Freek die nog 10 moest worden. Freek werd 18, maar met een vriendin, studie en werken had hij andere dingen aan zijn hoofd. Ik bedacht me. “Ga jij mee Mar”, zei ik tegen mijn vrouw. Ze had meer tijd nodig. Maar na een snikhete Pyreneeëntocht in de zomer van 2015 schreeuwde ze tijdens het beklimmen van een Col: “Je gaat maar alleen!”. Het echode door het dal. Alleen, alleen…
Na die hete zomer werd na goed, constructief huwelijks overleg besloten dat ik de mogelijkheden serieus ging onderzoeken. Mijn vrouw was om. Sterker nog ze stimuleerde me om te gaan. Nu mijn werk nog.
Opmeer gaat akkoord
Werkgever gemeente Opmeer gaf in november toestemming om drie maanden weg te mogen. Vakantiedagen, overuren en extra vrijdagen werken moesten het mogelijk maken. Yes, nu kon het echt doorgaan!
Met nog veel werk, Kerstprojecten en een vrouw die groots 50 werd kwam er van voorbereiden weinig. In het nieuwe jaar werden steeds meer zaken geregeld. Route, vluchten, tassen, brander enz.
Freek gaat toch mee
Het werd steeds concreter. Tot op een goede vrijdag in april Freek wist te vertellen dat hij toch mee wilde. Gaaf, leuk, maar… ik had alles al geboekt in januari en kon niet meer schuiven. En Freek kon op zijn stageadres niet meer regelen om ‘even’ 3 maanden weg te gaan. Hij kon wel regelen om de laatste 6 weken mee te kunnen. We plozen uit dat hij dan een vlucht naar Denver. De vlucht werd snel nog geboekt.
USA here we come!
TIP: Boeken over fietsreizen zijn te vinden op de site van fietsvakantie.net.
WillemFietst.nl 