23 – 28 juli
In rivieren, meertjes of in een fjord kom je ze tegen: vissers. Vissen is een nationale sport en wordt zeer serieus genomen. In de kleinste supermarkt is wel een hoekje met visattributen. Zeevissen is vergunningvrij en in zoet water is een fiskekort verplicht. Zalm is populair en vangt men meestal door met een vlieghengel heen en weer te zwiepen als ze in een waadpak in de koude rivier staan. We zijn langs verschillende rivieren gereden, waarvan stellig wordt beweerd dat daar de beste zalm zit. “Dat zeiden ze bij die andere rivier ook al…” De gevangen vis wordt het liefst door de visser zelf schoongemaakt en beland vaak in de vriezer thuis. Gelukkig staat in de campingkeukens vaak duidelijk vermeld dat vissen slachten niet is toegestaan.
What goes up must go down
Na een tip van Eliot, de Zwitserse bikepacker rijden we over de fietsroute de Mjølkevegen oftewel de melkweg. Hoewel de tocht van 260 km over diverse hoogvlakten gaat en je beter het melkwegstelsel zou kunnen waarnemen, ontleedt het haar naam aan de koeien die hier, maar vooral vroeger, veelal los liepen en de weg onder schijten. De voornamelijk gravelwegen zijn echte kuitenbijters. We klimmen soms van 400 naar 1200 m in korte tijd. Stijgingspercentages van 10% zijn geen uitzondering, om vervolgens vrolijk weer naar beneden te sjezen. Eenmaal beneden begint het weer van voren af aan. Waar doe je het toch allemaal voor? Nou, de uitgestrekte hoogvlaktes zijn van grote schoonheid. Ruige berglandschappen, meertjes, riviertjes, vergezichten naar besneeuwde bergtoppen en zowaar duiken er weer eens rendieren op. Wilde dieren zijn er zeker niet, want er lopen nogal wat schapen met irritante bellen en wat losse koeien. Ook staan kris kras verspreid nogal wat zomerhuizen met mooie grasdaken. Veel Noren zijn in bezit van zo’n extra woning in de bergen voor weekenden en vakanties.
Onderweg staan we op een prachtige wildkampeerplek aan een meertje. Als we ‘s morgens wakker worden trekt de bewolking rond de bergen langzaam omhoog en komt de zon tevoorschijn. Wat een schoonheid!
This is the moment
Het lekkerste moment van de dag stellen we ‘s morgens bewust minimaal twintig kilometer uit, om het verlangen nog groter te maken. Kees van Kooten omschreef het al als ‘tussentijd’. Bij het ontbijt is de koffie al gezet en de thermoskan gaat rechtop mee in de fietstas. Na de verstreken kilometers zoeken we een geschikte locatie. Soms een overkapping om uit de wind of regen te zitten, of bij een mooi uitzicht, waarbij de meegezuilde stoeltjes in stelling worden gebracht, en heel soms op een schaduwplek tegen de felle zon. Als we volledig geïnstalleerd zijn gieten we het welriekende bruine, hete vocht in de nog mooie rvs mokken. Dit is simpelweg genieten. Om dit zen-moment compleet te maken trakteren we onszelf op Bixit haverekjeks, pure chocola en natuurlijk broodjes pindakaas. Spontaan schieten ons de woorden voor een Haiku (Japanse dichtvorm) te binnen:
Verlangen wordt beproefd
Een moment van puur genot
Koffie en Bixit
Over genieten gesproken. Marja waagt zich aan een sterk aanbevolen typisch Noors gerecht; de Rømmegrøt. Het blijkt slechts een schaaltje dikke pap te zijn, met zure room, volle melk, tarwebloem en boter. Aangevuld met flatbrød (een heeeel dun crackertje) en een paar schamele plakjes rendierenworst. Het is de prijs van € 27,50 meer dan waard, beweerd ze nog steeds.
We houden in het skiforp Beistølen een regen rustdag. Het was tenslotte al vier dagen lekker weer geweest, waarvan een enkele zelfs Teva-waardig! We bezoeken maar de drie sportwinkels, de supermarkt en het cafetaria van het dorpje. Ik uit verveling en Marja met grote interesse. Marja houdt zich gelukkig in en koopt slechts een truitje. Het valt op dat iedereen hier in outdoor kleding loopt. Noren houden dan ook echt van hiken en buiten zijn. In de weekenden en vakanties trekken ze er graag op uit, weer of geen weer. Maar, niet overdrijven, er zijn ook nogal wat Noren die wel wat meer lichaamsbeweging zouden kunnen gebruiken.
WillemFietst.nl 
De moeite meer dan waard lijkt me Willem en Marja. Wat een prachtreis.
Genieten nog maar even en bedankt voor al die mooie verhalen.
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Marja en Willem,
met veel belangstelling en vooral bewondering volg ik jullie fietsavontuur. Wat een prachtige reis en zo smaakvol beschreven. Fijn ook dat alles best redelijk voorspoedig verloopt.
Kregen jullie geen nieuwsgierige koe bij de tent?
In de omgeving waar jullie nu zijn (lagere deel van Noorwegen) hebben wij met de auto een rondreis gemaakt. Wij troffen ook geregeld koeien midden op de weg.
Jullie gaan zo richting Oslo zeker?
Goede reis verder en dank je wel dat jullie de lezers zo laten meegenieten.
Hartelijke groet, Margreet
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Margreet,
Dank voor je reactie. Leuk dat je ons volgt. We kregen geen bezoek van koeien. We zijn onderweg naar Sandefjord, waar we hopelijk vrijdag de terugvlucht kunnen nemen. We hebben nog plannen om Oslo te bekijken. We zullen zien.
Groetjes, Marja en Willem
LikeLike
Genoten 👍 we mogen dan twee jaar op de Lofoten gewoond hebben maar veel gezien hebben we niet 😄Alleen vanaf de boot wat ook prachtig was! Nog een hele mooie laatste week toegewenst!! Hadde bra 👍😊
LikeGeliked door 1 persoon
Beste Willem en Marja,
We hebben genoten van jullie verhalen. We wensen jullie nog een mooie laatste fietsweek.
Geniet er nog lekker van samen!
Lieve groetjes, Jaap en Carolien
LikeGeliked door 1 persoon