#14 – Trondheim und so weiter

12 – 17 juli

Trondheim heeft de enorme Nidaros kathedraal die je eerder in Frankrijk of Italië zou verwachten. Hij valt nogal uit de toon tussen de eenvoudige houten huizen en gebouwen. De kathedraal die na de bouw in de 11e eeuw al een keer of vijf is verbrand, is gewijd aan St. Olav, de heilig verklaarde Noorse held. De mannetjesputter bevrijde Noorwegen van de Denen, kroonde zichzelf tot koning en gaf de Noren een keuze; de bijbel aannemen of aan het zwaard geregen worden. Zoals eerder gememoreerd lopen er een aantal pelgrimspaden naar Trondheim toe, maar pelgrims zijn er weinig. Hoewel ze de wandelroute promoten valt ze in het niets bij de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela.

Deze derde stad van Noorwegen ademt een fijne moderne sfeer uit. Met musea, een universtiteit en een leuke authentieke wijk. Het was er zo leuk dat ik er zelfs voor koos om hier mijn verjaardag te vieren, samen met zus en zwager, die ook aan kwamen waaien.

Fietsfamilie
Wij volgen, net als veel andere fietsers de Eurovelo 1. Het blijft leuk om andere fietsers te ontmoeten. Het is net een grote familie en klit op campings, veerponten en supermarkten bij elkaar. Verhalen worden uitgewisseld, campings en de route besproken. We komen weer bijzondere types tegen. Een jongen met een enorme koffer op zijn rug gebonden. Een oudere man met de baard van Sinterklaas, een afgeladen fiets en een kartonnen bordje: “Ik ga naar de Noordkaap”. Een Zwitserse gezin, met twee pubers die al twee jaar met een camper door Europa aan het reizen zijn, maar nu vanaf Bergen naar de Noordkaap fietsten. Hengels aan de fiets om dagelijks verse vis te scoren. Dan de twee lange, net afgestudeerde Franse journalisten op een te kleine tandem. Ze slingerden over de weg met een topzwaar bagagewagentje achter de fiets. Of de Zwitser die zijn leeftijd cryptisch verpakte: “Ik ben in de oorlog gemaakt, maar na de oorlog geboren”. Opa dook zonder problemen in zijn kleine tentje. Soms kom je elkaar weer eens tegen of fiets je een stuk met elkaar mee.

Geen fietsers, maar twee oudere mannen die aan een picknicktafel stevig aan het bier en de snus zaten. Ze vroegen me naar Ard Schenk en wat Falco Zandstra eigenlijk tegenwoordig doet. Ik maakte indruk door naast Johann Olav Koss ook de Noorse schaatslegendes uit de jaren zeventig op te dreunen, de vier S’en: Stensen, Stenshjemmet, Sjøbrend en Storholt. Ooit geleerd van Mart Smeets. Een paar dagen later stuiten we stomtoevallig op een standbeeld van Storholt!

Dag Eurovelo
Voor Trondheim fietsen we nog langs de prachtige fjorden en zien naast natuur ook meer cultuurlandschap ontstaan, met boerderijen, graanvelden en piepers. Ook de fraaie voorraadschuurtjes zijn weer terug van weggeweest. Het grasdak komt veel voor op huizen en schuren. Na de stad breken we met de Eurovelo 1 en trekken meer landinwaarts, deels langs een pelgrimsroute, zonder overigens een pelgrim of fietser te zien. We overbrugden een hoogteverschil van 800 meter. De volgende dag reed het gemakkelijk weer naar beneden. Door het nationale park Sunndal, met langs ons de snelstromende zalmrivier, omringd door hoge bergen en tal van watervallen. Terwijl in de rest van Europa de mussen, voor zover nog niet uitgestorven, vanwege de hitte van het dak vallen, blijft het kwik hier meestal steken op zo’n 8 tot 12 graden met geregeld regen of een vieze motter.

Easy living
Ons leventje is lekker simpel. Alles wat we hebben past gemakkelijk op de fiets. De overbodige spullen zijn meegegeven aan zus Diana. Behalve mijn Teva’s, het zal toch wel een keer warmer worden? We komen niets te kort en het is een overzichtelijk en prettig leven. Elke dag weer een stukje verder, mooie dingen zien, mensen ontmoeten, genieten van simpele dingen; als een kop koffie met een kanelknuter en ‘s avonds moe en voldaan in de warme donzen slaapzak kruipen. Geen gestress, vergaderingen, procedures, verplichtingen of deadlines. We fietsen van camping naar camping en van supermarkt tot supermarkt. Dat zijn de belangrijkste locaties. Het is wel eens zoeken en improviseren, maar we kunnen voldoende eten en een slaapplaats is er altijd met de tent in een fietstas.

Helaas geen pot goud gevonden

De Nidaroskathedraal in Trondheim

De Gamle Bybro in Trondheim

Een straatje in de wijk Bakklandet in Trondheim

Smullen maar

Petje af, hoor!

Waarom zouden die paraplu’s hier hangen?

Uitzicht op de Gamle Bybro en de oude pakhuizen

De Noorse schaatsheld Jan Egil Storholt in Løkken Verk